Wiecie, jak to jest od małego być sprzedawanym z rąk do rąk? Wciąż żyć w strachu, przerażeniu nowym miejscem, kolejną osobą, kolejnym transportem? Wiecie, jak to jest być wysoko cenionym za majestatyczny wygląd, piękną budowę, cudowny ogon, a w środku umierać przez ciągłe katowanie psychiczne? Wiecie, jak to jest, być koniem niepokornym, trudnym, problematycznym i wciąż cierpiącym? Bitym, szarpanym, sponiewieranym? Czyszczonym tylko na przyjazd nowego kupca, po wcześniejszym odurzeniu, aby sprawiać pozory spokojnego i bezproblemowego konia? Na ułamek sekundy znaleźć nowy dom, a następnie, gdy środki uspokajające przestają działać, znów w powtarzającym się koszmarze czekać na następnego nabywcę?

To koszmar młodego araba, pięknego konia, którego za wygląd podziwiają i chcą wszyscy. Ale przez trudny charakter, jego droga wciąż zatacza parszywe koło do stajni handlarzy, którzy, aby znaleźć naiwnego nabywcę, używają różnych metod, aby nawet najbardziej agresywne i trudne konie, wydawały się spokojne… Otępiają je, a konie po dostaniu środków, ledwo stojąc na nogach, sprawiając wrażenie najbardziej spokojnych na świecie… Jednak nowi właściciele szybko rozumieją, że zostali oszukani i od razu, za wszelką cenę, starają się pozbyć nieprzewidywalnych tak naprawdę koni, sprzedając je znów handlarzom. Młody, piękny arab cierpi w swojej życiowej tułaczce, sprzedawany z rąk do rąk, wciąż na nowo przeżywa swój koszmar. A jego cierpienia nie będzie końca…

Ten arabek, jest potwornie skrzywdzony, a traumatycznych przeżyć, tego ciągłego bicia i sponiewierania, nieustannej tułaczki, nie zapomni jeszcze długo… Choć zabraliśmy go już z tych okropnych warunków, od handlarza, który codziennie pogłębiał jego problemy, katując jak nieczujący nic przedmiot… On i tak cierpi, przez głębokie i wciąż krwawiące rany na jego sercu, zadawane co nóż przez kolejne osoby.

Pojechaliśmy do handlarza bez uprzedzenia, aby nie mógł on użyć żadnej metody na odurzenie arabka, o którym mówił, że jest oazą spokoju, bo zastanowiło nas, co taki piękny i spokojny koń, robi u handlarza. Będąc na miejscu, zobaczyliśmy, jaki naprawdę jest ten źrebak i w ułamku sekundy, na naszych sercach zaciążył ogromny smutek, że można aż tak skrzywdzić istotę, która przeraźliwie woła o pomoc… Której nigdy nie otrzymała, a wręcz wciąż katowana była coraz mocniej. To cud, że ten koń ma siłę jeszcze żyć… Popatrzeć w stronę człowieka…

Ten arabek boi się ludzi, z ciągłego stresu, ma narowy, wciąż grzebie nogą, gryzie nawet zwykłą ścianę, poci się, stojąc w boksie, a gdy przechodzisz korytarzem, on odskakuje na sam koniec boksu, kuląc uszy i ustawiając się tyłem, drżąc, spogląda, czy aby na pewno, zaraz nie wejdziesz do niego i nie zaczniesz go bić, ubierać mu liny, pakować do kolejnego transportu…  Jego koszmar, pozostawił wiele blizn w jego psychice. Jest to koń skrzywdzony w tak dużym stopniu, że wymaga teraz wiele czasu i leczenia, aby stać się normalnym, aby nauczyć się, jak to jest żyć bez bólu i cierpienia, ale najgorsze w tym całym jego piekle jest to, że nie wiadomo, czy kiedykolwiek uda się mu odżyć i zapomnieć o tym czasie katowania go, ciągłego przekazywania z rąk do rąk, premedykowania i handlowania jego zachwycającą urodą, podczas gdy serce miał w rozsypce…

Juliam został ocalony.

Teraz, podczas caego procesu pracy z nim, szuka opiekuna wirtualnego- przyjaciela, z którym stworzy wyjątkową więź- może to właśnie ty?